Spring naar inhoud

Zoals veel onderwerpen vandaag de dag is het onderwerp ‘wolf’ volledig gepolariseerd. Of beter: gepolitiseerd. Met zijn nieuwe boek Wolf & maatschappij hoopt voormalig boswachter André Donker ‘een brug te slaan tussen de voor- en tegenstanders van wolven binnen onze samenleving’. Het boek volgt grofweg de inhoud van de lezing ‘Wolven in Nederland’ die hij door het land heen gaf (en nog steeds geeft).

Donker heeft in zijn tijd als boswachter veel ervaring opgedaan met tegenstand. Tegenstand is niet erg meent hij. Het kan zelfs zorgen voor nieuwe inzichten. Een voorwaarde is wel, zegt hij, dat je goed luistert naar en dat je je verdiept in het verzet van anderen: ‘Ongefundeerd roepende en weinig relativerende mensen kunnen we echter missen als kiespijn’. Lees verder "Boekbespreking – Wolf & maatschappij – André Donker"

Foto: Arno-Jan Boere | Natuurstruiner

Journalistiek is partijdig (lees Joris Luyendijk er maar op na), maar er is partijdigheid en partijdigheid. In Trouw slaat Chef opinie Slingerland de partijdigheidsplank flink mis in ‘de vraag van Monic’: ‘890 jagers erbij, is dat erg?’ Vragen staat vrij, maar deze vraag komt rechtstreeks uit de koker van de communicatieafdeling van de jagersvereniging, want hoe kan ze anders weten wanneer en hoeveel ‘jagers in spe’ examen doen? Lees verder "@Trouw: spreekbuis van hobbyjagersclub"

Mijn huisgenoot Bas kent nu zo’n zes woorden. Uitspreken kan hij deze niet, Bas is een kat. Dat hij geen mensentaal kan spreken, betekent niet dat hij niet kan nadenken of niets voelt, zoals eeuwenlang de gangbare opvatting was. Hij is prima in staat om mij duidelijk te maken wat hij wil en hoe hij zich voelt. Iets wat de meeste ‘baasjes’ zullen herkennen. Want, schrijft Eva Meijer: ‘Ken je een dier goed, dan begrijp je hem of haar vaak prima, beter dan een mens uit een totaal andere cultuur’ of de buurvrouw...

‘Als je geluk hebt, ontmoet je een dier dat met je wil praten.’ zo begint Meijer haar boek Dierentalen. ‘Als je nog meer geluk hebt, ontmoet je een dier dat de tijd en de moeite neemt je te leren kennen. In mijn ervaring zijn de meeste dieren niet te beroerd om een praatje te maken. Ze zijn ook genereus in wat ze bereid zijn te vertellen. Met sommige dieren kun je hechte relaties aangaan. Zo’n relatie kan je niet alleen veel over het dier in kwestie leren, maar ook over taal, en over jezelf.’ Lees verder "Dieren hebben (ons) nog heel wat te vertellen"