Spring naar inhoud

25 gram (egel)geluk

Winnen doe ik zelden, dus toen Egelopvang Papendrecht een Dierenblogger-tweet beloonde met het boekje 25 gram geluk. Hoe een egeltje je leven kan veranderen, kon ik mijn geluk niet op. En wat een heerlijk boekje! Perfect leesvoer voor een luie zondag in de zon of een druilerig weekend op de bank. Een boekje dat je in één ruk uitleest. Een pageturner over een egeltje? Ja, het kan!

Een paar jaar geleden mocht ik voor een artikel voor een plaatselijke krant een ochtenddienst meedraaien in de egelopvang Papendrecht. Uit ervaring weet ik dus dat het bijna onmogelijk is om niet als een blok te vallen voor die bijzondere wezentjes met hun beweeglijke snuitjes en donkere kraaloogjes.

25 gram geluk is in de eerste plaats een verhaal over liefde. Het boekje vertelt het zeer persoonlijke verhaal van veearts Massiomo Vacchetta. Een man die geen duidelijk doel heeft in zijn leven en zich vooral verstopt achter zijn uiterlijk. Iemand die jasjes ‘van onberispelijke snit en een lichte havannakleur’ draagt. Als hij door toeval een baby-egeltje dat slechts 25 gram weegt onder zijn hoede krijgt, voelt hij zich – letterlijk – door haar kreetjes geroepen om haar te redden: ‘Ik zal er alles aan doen om je te redden.’ Het moment markeert het begin van een radicaal nieuw leven. Een leven waarin hij alle opsmuk en ijdelheid van zich afschudt en zichzelf opnieuw uitvindt.

Als veearts heeft hij geleerd afstand te nemen van de pijn en het lijden van dieren, maar dit weesje sluit hij onmiddellijk in zijn hart. Hij weet niets van egels en wat ze nodig hebben. Vastbesloten om Ninna (Italiaans voor ‘dutje’) in leven te houden, zoekt hij online hulp van deskundigen die hem kunnen helpen. Zijn liefde voor Ninna leidt er uiteindelijk toe dat hij een opvang voor egels in nood opricht: ‘om de zwakste dieren, die door iedereen vergeten worden, te helpen’.

Elk schepsel, al is het nog zo klein, is belangrijk. Het is boven alles een levend wezen, maar het is ook een belangrijk onderdeel van onze planeet, een stukje dat nodig is om de puzzel compleet te maken, een onmisbaar element voor de harmonie van het geheel.

Ninna redt het en groeit uit tot een gezonde, volwassen egel. Een dier dat haar vrijheid verdient. Het blijkt voor Vacchetta haast onmogelijk om haar los te laten: ‘Ik behandelde haar als een dochter. En ik dacht dat het een daad van liefde was om haar zo te behandelen en te beschermen. Pas later realiseerde ik me, niet zonder slag of stoot, dat liefde ook betekent dat je de aard van een ander wezen begrijpt, accepteert en respecteert. En dat ware liefde niets in ruil terugvraagt.’

Betovering en verdriet liggen soms zo dicht bij elkaar als je van dieren houdt.

Iedereen die dieren helpt of zich druk maakt over het lot van dieren in onze samenleving heeft wel eens de vraag gekregen: Moeten we er niet eerst voor zorgen dat mensen het goed hebben? Antwoord dan voortaan met de woorden van Vacchetta:

‘Dieren zijn fantastisch. Ze zijn ons erfgoed. De hele mensheid zou ze moeten respecteren, en zou de natuur moeten respecteren. Anders komen we op een punt waarop geen terugkeer meer mogelijk is. Misschien hebben we dat al bereikt.’

 

Meer lezen (en leren) over egels? Gek op egels, of hoe egels de wereld kunnen redden van Hugh Warwick is een echte aanrader!